Carpon Dazal

Carpon Sambas Bara

DAZAL

Balik ngaji Udin tuturubun nyampeurkeun Ki Amad anu keur sila mendeko na bale di balandongan bari ngobrol jeung mang Juha nungguan berita anu rame dina televisi.

“Assalamu alaikum“ Ceuk Udin

“Alaikum salam,“ Jawaban Ki Amad jeung mang Juha meuni bareng. Gek Udin diuk saengeusna cium tangan ka Ki Amad jeung ka mang Juha.

“Lain kaditu geura ngapalkeun cu, kalah ka cicing di luar !“ Ceuk Ki Amad.

“Ih puguh ki, Udin teh panasaran tadi keur ngaji Pa Ustad nyaritakeun Dazal.“ Ceuk Udin

“Naha kunaon kitu ?”Ki Amad nanya .

“Enya tadi teh panasaran, basa rek nayakeun kaburu di budalkeun sugan aki terang bangsa naon ari Dazal teh, ki ?“ Udin kacida panasaraneun nana.

“Ari ceuk Pa Ustad kos kumaha kitu ari Dazal teh cu ?“ Ki Amad malik nanya.

“Ari ceuk Pa Ustad mah Dazal teh tangtungan nana mun meuntas lautan ukur sa tuur, panona picek ngan nempo sabeulah, ari datang na ti beulah kaler,…“ Udin nagrandeg bangun nginget-nginget deui caritaan Ustad waktu keur ngaji.

“Terus naon deui cu ?“ Ki Amad nanya deui bari mesem.

“Ke, ke kieu mun teu salah mah, dina leungeunna nyekel ragaji, pagawean nana manehna neangan jelema anu Iman ka Allah, supaya tundauk atawa nurut ka manehna. Lamun nurut cenah bakal senang, tapi mun teu nurut baris diragaji eta beuheung jelema teh. Tah kitu ki lamun teu salah mah, jeung moal aya jelema anu te ka panggih najan nyumputna di liang cocopet oge pasti ka peregok cenah. Naha bener kitu ki ? “ Udin nerangkeun sakanyahona anu diterangkeun ku Ustad di pangajian, ditungtungan ku nanya bangun sieun jeung panasaran.

Ngadenge caritaan Udin kitu mang Juha oge asa ka elingan, da manehna oge perenah ngadenge waktu keur ngaji bareto bari jeung teu tamat tuturutan-tuturutan acan oge.

“Enya ki, coba terang keun tah, uing oge hayang nyaho nu jentrena !“ Mang Juha kabawakeun ku Udin, budak satepak incuna Ki Amad nu geus hayang nyaho sagala rupa. Da eta Udin mah katelahna oge budak calakan teu kaop dimimitian sok hayang nyaho jentrena wae.

“Pek regepkeun, carita kitu teh bener cu kitu deui Juha, eta teh aya dina katerangan. Keur jaman aki budak oge sarua caritana kitu anu di sebut Dazal teh. Ngan ieu teh sabenerna cek pamanggih aki ukur siloka, da katerangan teh diluyukeun jeng uteuk atawa pamikir jelema.“ Ki Amad eureun heula nyaritana bari mareuman roko anu tinggal puntungna.

“Dazal teh kaluarna dimana dunya geus rek kiamat gede nyaeta ancurna sakuliah jagat jeng eusina, anu di mimitian ku medalna matapoe ti beulah kulon jeung surupna ganti kabeulah wetan.“ Ki Amad ngarandeg heula nyaritana. Udin jeung mang Juha bangun panasaran ngadenge katerangan Ki Amad kitu teh.

“Tah mun malikan deui carita aki tiheula anu tadi, nyaeta Dazal teh mangrupa siloka ku aki rek diterangkeun sapamanggih aki, nu diluyukeun jeung jaman kiwari kieu gera. Dazal datang na ti beulah kaler mun meuntas lautan ukur sa tuur, tah eta teh silokana kieu sarua jeung teng waja anu bisa ngambang tea anu numpakna nyaeta datangna ti beulah kaler sanajan asalna manehna urang kulon, tegesna mah bangsa Amrika. Ari matana ukur sabeulah atawa hiji hartina sarua jeung mata kamera foto atawa kamera vidio bisa oge toropong anu aya dina pohpor bedil. Manehna geus teu bisa nempo bener jeung salah nu aya dina panempona ukur bebener ceuk manehna anu pentingmah hasil maksud, kalakuan nana kumaha dewek. Asa maneh pang kawasa na, dunya ge hayang diatur ku manehna. Der nagara deungeun anu loba jelema Iman ka Alloh di serang anu teu puguh salahna, jalma sadunya ukur bisa lalajo teu aya anu bisa nyegah. Ari leungeuna nyekel ragaji hartina senjata ampuh pikasieuneun batur atawa boga kakuasaan pikeun magaruhan, manehna bisa ngahukuman jelema nu can dibawa ka meja hejo.“ Ki Amad ngarenghap bangun eungap.

“Ari eta ki, anu diteangan teh jelema anu Iman ka Alloh jeung dimana wae ayana bakal kapanggih kumaha apan jelema di ieu dunya teh loba pisan ?“ mang Juha miheulaan nanya bangun panasaran.

“Bener, da bejana mah jelema anu Iman di nagara urang oge leuwih ti saratus juta jiwa. Coba ku ujang titenan, Juha nyaho nu ngaran joj bus ( maksudna George Wolker Bush) ?“ Ki Amad malik nanya.

“Ih puguh we atuh ki, apan manehna anu sok ngajak nyerang ka bangsa Irak tea.“ mang Juha ngajawab asa pang nyahona.

“Timana Juha nempo eta jelema ?“ Ki Amad nanya deui.

“Di tivi, ki“ mang Juha ngajawab singkat.

“Tah eta bener, anu dikota bisa nempo anu di desa bisa lalajo, digunung kasusul di desa kasaba lembur anu singkur oge papanggih. Maksudna manehna mangaruhan jalma anu Iman da ari anu teu Iman mah baturna. Jadi dimana wae ayana pasti kapanggih?” Cek Ki Amad

“Atuh ari kitu mah tivi ge sarua jeung Dazal ki ?“ Udin nanyakeun.

“Ih lain, ari nu kitu mah pakakasna atawa alatna keur heurapna, atawa sentregna sangkan jelema raresepeun, da mun geus resep teu kudu diajak oge pasti ngilu. Urang oge mun lalajo tivi sol poho kana waktu, dina waktu solat mindeng kaliwat, komo mun aya film anu rame atawa aya maen bal najan nepi ka janari teu weleh dikemitan. Anu antukna hudang kabeurangan, atuh boro-boro solat subuh.“ Ki Amad neuteup ka Udin jeung mang Juha anu bangun bingung.

“Ke, ke ari eta ki matapoe medalna ti kulaon iraha jeng surupna ka wetan ?“ Udin nanya bangun anu can yakin kana pamadegan Aki Amad.

“Ih apan ceuk aki oge eta mah siloka, eta teh hartina jaman ayeuna ges ti balik. Anu bener di jieun salah, anu salah di jieun bener. Tuh tempo na tivi awewe jiga lalaki marake calana tinu panjang nepi kanu pondok bu’uk pondok alabatan bu’uk lalaki, lalaki make giwang make kongkorong bu’uk panjang di rumbaykeun naha teu ti balik ari kitu ?“ Ki Amad negeskeun.

“Enya bener ki !” Juha bangun anu era da bu’uk na panjang ngaliwatan taktak.

“Atuh kiamat teh geus deukeut nya ki ?“ Udin ngarti kana sagala anu di terangkeun ku Ki Amad.

“Puguh we atuh cu, najan urang teu ngalaman tuh di nagri batur aya lini, aya caah anu salaput suhunan, leuweung kahuruan, aya anu perang eta kabehna ngabalukarkeun korban, jadi ciciren kiamat bari jeung ukur kiamat leutik oge.“ Ki Amad neruskeun caritana.

“Mun Udin boga pamanggih kieu bener teu ki ?“ Udin nanya deui.

“Kumaha kitu cu ? “ Ki Amad bangun reueus boga incu calakan.

“Ayeuna Dazal geus datang ciri-ciri kiamat geus ka tempo,“ ceuk Udin meuni lantang.

“Mana Dazal na, naon ciri-cirina ?“ Mang Juha nempas ku pananya.

“Apan joj bus tea, anu sangeunahna di ieu dunya teu aya anu bisa nyegah, da kamari oge Udin lalajo berita di tivi manehna nitah nyerang deui nagara Irak.“ Udin ngajawab pananya mang Juha.

“Tah eta, salah sahijina conto Dazal nu medal jaman kiwari.“ Ki Amad negesken.

Obrolan Dazal kapegat ku acara berita diana televisi, kota Falujjah Irak di serang deui ku tentara asing anu dikokojoan ku Amerika make senjata otomatis. Korban perang jemprah jiga binatang anu di poro ku paninggaran.

“Idazal laknatulloh.” Ceuk Ki Amad.